Fjallabylgjur og flug undir lágmarksflughæð orsök flugslyss

- Lokaskýrsla vegna flugslyss er ATR flaug í fjallshlíð í febrúar 2018

19. febrúar 2019

|

Frétt skrifuð kl. 18:49

ATR 72-200 flugvél frá Iran Aseman Airlines

Flugmálayfirvöld í Íran hafa birt lokaskýrslu varðandi flugslys sem átti sér stað þann 18. febrúar í fyrra er farþegaflugvél af gerðinni ATR 72-200 fórst í fjalllendi í innanlandsflugi í landinu.

Flugvélin, sem var frá flugfélaginu Iran Aseman Airlines, var í áætlunarflugi frá Teheran til borgarinnar Yasuj þegar vélin hvarf af ratsjá yfir einum stærsta fjallgarði landsins en engin af þeim 66 sem voru um borð í flugvélinni komust lífs af.

Fram kemur að flugmennirnir hafi lækkað flugið undir lágmarksöryggisflughæð í þeim tilgangi að koma sér út úr skýjunum en skömmu síðar varð flugvélin fyrir snörpum fjallabylgjum með þeim afleiðingum að hún fór í ofris sem flugmennirnir náðu ekki að koma sér úr.

Flugvélin hafði fengið leyfi til þess að lækka flugið úr 21.000 feta hæð niður í 17.000 fet og stefna því næst á NDB vita í aðflugsinu.

Er flugmennirnir komust að því að skýjahæðin var í 15.000 fetum freistuðu þeir þess að fara neðar til þess að koma sér úr blindflugsskilyrðum og ísingaraðstæðum en lágmarksöryggishæð á þessum stað er í 15.500 fetum.

Flak vélarinnar í fjallshlíð í Dena-fjöllum í Íran

Flugmennirnir fengu hinsvegar ekki leyfi til þess að fara 2.000 fetum neðar en 17.000 fetin og fóru viðvörunarhljóð í gang í stjórnklefanum í 15 þúsund fetum er vélin var á 200 hnúta hraða með nefið 5° niður á við og með lágmarksafl á hreyflum.

Á þessum tímapunkti var flugvélin að nálgast Dena-fjallgarðinn þar sem hæsti tindurinn á svæðinu rís upp í 13 þúsund feta hæð og var komið mikið niðurstreym og segir í skýrslu rannsóknarnefndarinnar að flugvélin hafði ekki nægilegt afl þar sem lóðréttur vindhraði var 3.200 fet á mínútu.

Mannleg mistök aðalorsök slyssins

Flughraðinn var komin niður í 118 kt og lyftikrafturin var orðin að skornum skammti er flugmennirnir reyndu að ná tökum á lækkuninni en síðar fór stýrishristari („stick shaker“) í gang til að vara við hættu á ofrisi.

Í skýrslu segir að flugmennirnir hefðu átt að ýta stýrinu fram á við, stilla flapa á 15 gráður og auka afl hreyflana en flugstjórinn beindi stýrinu niður en stillti ekki neina flapa á meðan vélin var komin á 4.000 ft lækkunarhraða á mínútu.

Skömmu síðar fór viðvörun í gang (GPWS) sem varar við árekstri við jörðu og brást flugstjórinn við því með að toga í stýrið að sér á sama tíma og vélin þurfti á meiri flughraða á að halda sem fæst með því að ýta stýrinu niður.

Flugvélin flaug inn í fjallshlíð á 13.400 feta hæð í um 8.5 mílna fjarlægð norður af Yasouj-flugvellinum.

Í skýrslu segir að engin ummerki hafi fundist um ísingu á vængjum og er talið að orsök slyssins hafi verið sú að flugvélin var komin í ofris sem flugmennirnir náðu aldrei að koma sér úr auk þess sem fjallabylgjur hefðu gert flugmönnunum erfitt fyrir.

Fram kemur að mannleg mistök hafi orsakað flugslysið að öllu leyti og að halda aðfluginu áfram að flugvellinum í Yasouj á meðan skyggnið var mjög lélegt stangast algjörlega á við verkferla flugfélagsins sem fara fram á að halda til varaflugvallar og lenda þar í staðinn.

Þá kemur einnig fram að skortur hafi verið á samskiptum milli flugmannanna tveggja í stjórnklefanum.